Dlaczego Martyna i Kamil?
Kilka słów uzasadnienia od Jury.
Martyna Przybylska „Arte Scienza”
W obrazie Martyny Przybylskiej ideę arte-scienza pokazano na wielu różnych poziomach w niemal wszystkich możliwych przejawach artystycznej ekspresji i naukowego spojrzenia. Posługując się jasnymi symbolami wizualnymi i dopasowanym dźwiękiem, autorka stworzyła dynamiczną impresję na temat siły wyobraźni. Każdy element jej wizji sprawia wrażenie uważnie dobranego, o określonym i zrozumiałym znaczeniu. Chociaż w filmie nie pada ani jedno słowo, przekaz jest wyraźny i zrozumiały, a całość tworzy zamkniętą historię o tym, jak idea arte-scienza sprawdza się w praktyce. Montaż poszczególnych sekwencji współgra z rytmem muzyki, natężenie dźwięków i tempo obrazów pozwalają jednocześnie śledzić tę krótką historię na poziomie logicznym, jak i doświadczać na poziomie emocji i własnej wyobraźni, co wzmacnia przekaz filmu, dodając nowy poziom rozumienia połączenia arte i scienza.
Kamil Wojtowicz ”O chlebie i babci”
Opowiadanie Kamila Wojtowicza o znaczeniu współgrania, czy też zgodnie ze słowami autora – krzyżowania się logiki i wyobraźni opiera się na bardzo prostym, a jednocześnie nieoczywistym skojarzeniu. Przykład chleba sam w sobie jest ciekawym pomysłem na obrazowanie tej idei, co poparte jest tekstem filmu, jednak zyskuje on jeszcze ważny dodatkowy wymiar dzięki włączeniu ciepłego, emocjonalnego obrazu babci. Całość zrealizowana jest lekko, pogodnie i z humorem, budząc i pozostawiając w widzu pozytywne emocje. Warstwa tekstowa i opowiadana historia, które wysuwają się tutaj na pierwszy plan zarówno w treści, jak i sposobie jej przekazania – tempie, intonacji, barwie budują wciągającą atmosferę i pozwalają widzowi utożsamić się z nią. Obrazy zdają się stanowić tylko tło dla słów, ale jako takie dobrane są konsekwentnie i z dużą wrażliwością.
