ALEKSANDRA TEPEREK – studentka kierunku edukacja prorozwojowa
Co Cię ciekawi i pasjonuje?
Uwielbiam podróżować, badać nowe tereny. Zwiedziłam większość krajów Europy, podróżowałam przez węgierskie pola słoneczników, zbierałam winogrona we francuskich winnicach, schodziłam rumuńskie i słowackie góry, litewskie lasy i kanaryjskie plaże, jednak moim ulubionym miejscem są Bieszczady, gdzie w ostatnim sezonie wraz ze znajomymi prowadziliśmy schronisko górskie o wyjątkowym klimacie. Każdy czuje się tam swobodnie z dala od zgiełku miasta.
Dlaczego wybrałaś edukację prorozwojową w CDV?
Jestem technikiem weterynarii, pracowałam w Warszawskim Ogrodzie Zoologicznym, gdzie wiele nauczyłam się o zachowaniu i życiu zwierząt, a także o ich relacjach z ludźmi. Prowadziłam też zajęcia dla dzieci na farmie agroturystycznej z udziałem oswojonych zwierząt gospodarskich. Zachwyciły mnie entuzjazm i ciekawość dzieci, a praca z nimi, choć pełna wyzwań, dała mi dużo satysfakcji. Edukacja prorozwojowa przekonała mnie innowacyjnym podejściem do szkolnictwa, otwartością na potrzeby ucznia i nowoczesnym podejściem do technologii informatycznych w procesie nauczania.
Czym chciałabyś zajmować się w przyszłości?
Chcę być nauczycielką, która potrafi podsycić w dzieciach ciekawość świata, pokazać, że jest on fascynującym miejscem, pełnym wyzwań, dającym wiele możliwości. Zależy mi na połączeniu doświadczenia z pracy ze zwierzętami z nauczaniem dzieci. Studia pozwalają mi się rozwijać w tym kierunku. Być może w przyszłości otworzę leśne przedszkole pielęgnujące więzi człowieka z przyrodą. Nastawiam się na ekologiczną edukację. Oczywiście w dalszym ciągu chciałabym podróżować, tym razem poza kontynent europejski, marzy mi się Azja: Tajlandia, Malezja, Nepal, Laos.
Co Cię kręci poza edukacją i naturą?
Interesują mnie sztuka, taniec i śpiew. Ćwiczę amatorsko taniec poi, biały śpiew w muzyce ludowej, a kiedy tęsknię za latem i sielskimi krajobrazami, chwytam za pędzle i maluję obrazy.
Co najbardziej lubisz na naszej uczelni?
Podejście do studentów. Wykładowca wchodzi z nami w dialog, traktując nas jak dorosłych, samodzielnie rozumujących ludzi, dzięki temu przyswajanie trudnych zagadnień jest dla mnie naturalnym procesem i nauka staje się przyjemnością. Podoba mi się, że CDV jest otwarte na studentów i dostosowuje się do naszych potrzeb.