Czy plastik w dalszym ciągu może być obiektem pożądania? – Collegium Da Vinci Poznań

Czy plastik w dalszym ciągu może być obiektem pożądania?

Wystawa prac Piotra C. Kowalskiego, studentów Pracowni Malarstwa z Collegium Da Vinci oraz obraz „NO” wykonany przez dziewczyny z Młodzieżowego Strajku Kobiet, w trakcie warsztatów malarskich - recyklingowych.

Czy plastik w dalszym ciągu może być obiektem pożądania?

Data

10.06.2022 - 15.09.2022

Godzina

14:14 - 20:00

Miejsce

Galeria Rotunda w Collegium Da Vinci

Bilety

Bilety nie obowiązują.

Podziel się

Galeria Rotunda w Collegium Da Vinci

Wernisaż: 10.06.2022,  godz. 14.14

Kurator: prof. Izabella Gustowska

Słowo wstępne od prof. Piotra C. Kowalskiego:

100 lat temu, malarz i grafik Max Ernst powiedział „Obrazy można malować wszystkim, także farbami”, ale do głowy mu wówczas nie przyszło, że my dzisiaj będziemy „malować” obrazy plastikami. A to dlatego, że jest ich dużo. Jest ich tak dużo i tak wszędzie, jak okiem sięgnąć. Więc jakże by nie wykorzystać sztucznych opakowań w sztuce.

Na wystawie oprócz trzech moich obrazów formatu 250 x 150 cm, z których jeden był z powodzeniem pokazywany na ostatnim 45. Biennale Malarstwa w Bielsku Białej.

Będzie obraz tego samego formatu pt. „NO” wykonany przez dziewczyny z Młodzieżowego Strajku Klimatycznego, w trakcie warsztatów malarskich – recyklingowych, które miały miejsce 23 kwietnia br. w Baraku Kultury.

Na wystawie będą również najnowsze prace studentek i studentów z mojej Pracowni Malarstwa z Collegium Da Vinci, które zostały zrealizowane poza pracownią, gdyż u siebie w domu, może nawet w samej kuchni, gdzie tych kolorowych – plastikowych opakowań jest najwięcej.

Podczas wernisażu będzie można samemu uczestniczyć w realizacji kolejnego „plastikowego” obrazu, czyli być jego współtwórcą czy współtwórczynią.

„Farb” do realizacji tego obrazu nie zabraknie, przyrzekam, gdyż przez ostatnie dwa lata, z uporem maniaka zbierałem i zbierałem, a potem odpowiednio selekcjonowałem i selekcjonowałem, to wszystko co było w naszym gospodarstwie domowym, a wcześniej w różnych Żabkach, Biedronkach, Tescach, Lidlach, Aldich i innych sklepach oczywiście.

Studenci i studentki CDV o swoich pracach:

Weronika: „W mojej pracy miałam na celu pokazanie dosłownej walki o środowisko.Maczugą można wybijać z głowy pomysły o zaśmiecaniu planety. Pokazuje też to, że z odpadów można stworzyć coś ładnego i praktycznego, o ile ktoś praktykuje przemoc, ale oczywiście w dobrej wierze.”

Alicja: „Zastąpienie kwiatów w wiankach przez folie i opakowania ma na celu ukazanie degradacji natury a wraz z nią niewinności dzieciństwa. Ponadto kompozycja nawiązuje do słowiańskiej tradycji puszczania wianków na tafle rzek, które są teraz zanieczyszczone.”

Anastasiia i Olena: „Jesteśmy z Ukrainy. Tą pracą (globus obłożony plastikiem), chciałyśmy pokazać, że ekologia na Ziemi jest w stanie krytycznym. Każdy z nas musi wnieść chociaż niewielki wkład, aby uratować swój dom.”

Michał: „Obraz wprowadzając iluzję perspektywy zwraca uwagę na wszechobecność plastiku w naszym życiu. Kieruje nasze oko na widok za oknem. Niestety poza plastikiem nie widać nic.”

“Na naszych oczach” – realizacja zbiorowa

Naturalna, obca siła konsumpcjonizmu przybyła do nas z odmętu zepsutych, plastikowych umysłów.

A to wszystko dzieje się na naszych oczach! Za naszym przyzwoleniem! A nawet aprobatą.

Krokodyle łzy tylko dolewają swój kwas do ogólnego ścieku, a ten ściek spowodowaliśmy sobie sami.

I to wszystko w imię chorej żądzy posiadania. Palącej, sztucznej potrzeby odcięcia się od Natury. Zaprzeczenia tego, że jesteśmy „tylko zwierzętami”

Natura jest skażona człowiekiem. A to wszystko dzieje się na naszych oczach!

Ilość – konsumpcja – plastik – śmieć

Maryna: „W starych mitologiach ludzie wierzyli w bogów, którym przypisywali dane atrybuty i zjawiska z otaczającego ich świata. Nasze czasy różnią się od starożytnych. Otoczenie i klimat zmieniły się, nawet powietrze, którym oddychamy jest inne, a śmieci które produkujemy mają na sobie oznakowania i logotypy wielkich marek.”

Magda – Młodzieżowy Strajk Klimatyczny

Nie zgadzamy się.
Nie zgadzamy się na bierność polityków w obliczu katastrofy ekologicznej.
Nie zgadzamy się na lekceważenie stanowiska międzynarodowych ekspertów dostarczających
wiedzy o zmianach klimatu i ich skutków.

Nie zawsze niezgoda rujnuje. Nasza może budować.
Budować świadomą społeczność, a wraz z nią nasza przyszłość.
Wszechobecność, taniość, łatwość przetwórstwa – to jedne z licznych właściwości opisujących tworzywa sztuczne.
Odpady plastikowe powodują coraz większe obciążenia dla środowiska.

Produkcja i utylizacja plastiku przyczynia się do generowania gazów cieplarnianych.
Cząsteczki mikroplastiku są szkodliwe dla ekosystemu i naszego zdrowia.

Powstrzymanie rosnącego, negatywnego wpływu plastiku na klimat wymaga podjęcia skutecznych działań przez polityków i polityczki.

Zgodnie z raportem „Tworzywa – Fakty”(2021 )w 2020 roku wyprodukowano 367 mln ton tworzyw sztucznych na świecie. Dziś ten plastik wykorzystujemy w dyskusji, by móc zastanowić się nad jego nadmiarem w naszym życiu.